Nauka języka francuskiego wcale nie musi się wiązać z drogimi kursami językowymi oraz regularnym uczęszczaniem na zajęcia z lektorem. Oczywiście jest to jedna z możliwości, z pewnością jednak ze względu na brak czasu na dojazdy, osobiste finanse, czy inne dodatkowe obowiązki wiele osób będzie poszukiwało sposobu nauki tego języka w domu. Czy jest to jednak cel do osiągnięcia? Oczywiście!

Internet – niezastąpiony w nauce języka francuskiego

Podczas nauki wspomnianego już języka warto posłużyć się Internetem. Jest to jedno z najlepszych darmowych źródeł do nauki, gdzie wiedza, ćwiczenia i pomoc innych osób jest nieograniczona. Do wyboru ma się bowiem wiele rożnych portali, których główną zaletą jest ich przystępna i intuicyjna forma obsługi. Często nauka jest w nich całkowicie zorganizowana, chociażby ze względu na podział na lekcje, czy inne kategorie.  Nierzadko można również spotkać się z podziałem tychże informacji ze względu na stopień trudności. Sporym ułatwieniem w całym procesie nauki jest wymóg ukończenia pojedynczej lekcji, by kolejna mogła zostać odblokowana. Dzięki temu ma się mobilizację do przyswojenia danej partii materiału z jak najlepszym wynikiem. Wiele portali internetowych posiada również dodatkową funkcję w postaci zapamiętywania popełnianych przez użytkownika błędów z nastawieniem na ich powracanie do systemu w celu powtórzenia i utrwalenia poprawnych odpowiedzi. Właściwe algorytmy serwisów dbają więc o swojego „podopiecznego” i pilnują całego toku jego nauczania.

Przykładowe serwisy internetowe

Do wyboru nauki języka francuskiego ma się wiele dostępnych w Internecie portali, każdy stworzony w ciekawy sposób z intuicyjnym panelem obsługi i przyjaznym dla oka interfejsem. Jednym z nich jest chociażby duolingo.com oferujący całkowicie darmowy dostęp do materiałów. Lekcje jednak są prowadzone w języku angielskim, może to przysparzać problemów osobom, które tym językiem się nie posługują. System zawiera również inteligentny algorytm powtórek.

Drugi ciekawy portal to busuu.com z kursami płatnymi oraz darmowymi. W pierwszym tygodniu nauki użytkownicy otrzymują darmowy dostęp do konta premium, by lepiej zapoznać się ze stroną oraz jej możliwościami. Interesującym rozwiązaniem jest także możliwość sprawdzania wykonanych przez siebie prac przez innych użytkowników, którzy językiem francuskim władają sprawniej.

Istnieje jeszcze trzecia zasługująca na uwagę opcja, mianowicie kursy mailowe. Są one zazwyczaj bezpłatne i polegają na regularnym otrzymywaniu na skrzynkę pocztową wiadomości z pewną partią materiału do przyswojenia.  Często w wiadomości załączone są również dodatkowe zadania oraz ćwiczenia.

Systematyczność kluczem do sukcesu

Języka francuskiego naprawdę można samodzielnie nauczyć się w domu. Trzeba tylko pamiętać o jednej podstawowej złotej zasadzie, czyli o systematyczności. W Internecie można znaleźć kilka ciekawych propozycji portali umożliwiających stworzenie własnego systemu powtórek dostosowanego do indywidualnego tempa nauki. Oczywiście na początku powtarzanie pewnych zwrotów i słówek będzie dosyć częste, z czasem jednak w miarę ich opanowania liczba powtórek w systemie będzie się stopniowo zmniejszać.

Francuska telewizja i muzyka

Nie ma chyba przyjemniejszego sposobu nauki, jak słuchanie francuskiej muzyki, czy oglądanie francuskiej telewizji. Jest to jedna z najbardziej naturalnych form osłuchania się z językiem. Na początku ciężko będzie zrozumieć nawet prostą wypowiedź, z czasem jednak słuchacz przyzwyczai się do wymowy Francuzów.

Przeklinanie nie jest dobrym i pochwalanym nawykiem. Niestety jest ogólnie powszechne nie tylko w prywatnej przestrzeni, ale także w pracy, na ulicach miast, a nawet w szkole. Często są to słowa używane bezmyślnie i bez większego sensu. Niekiedy stosuje się je jako zwykle wypełniacze wypowiedzi, a nie jako wartościowe elementy kreowanych myśli. Niekiedy naśladowanie przekleństw jest celowe, wbrew pozorom społeczeństwo wcale nie odbiera takich sformułowań z aprobatą. Warto pozbyć się tego nawyku, by zacząć być odbieranym pozytywnie, jako osoba w pełni wartościowa, mająca do powiedzenia coś więcej, niż tylko wulgaryzmy.

Zrozumienie podstawy swojego problemu z przeklinaniem

Na samym początku należy dogłębnie się zastanowić, dlaczego właściwie się przeklina. Czy jest to jedynie przyzwyczajenie, czy może jedynie jeden z etapów dalszych negatywnych postępowań behawioralnych zmierzających w stronę fizycznej przemocy. Problem można uznać za istotny, jeżeli co drugie słowo jest przekleństwem, a rozmowę ze znajomymi uważa się za lepszą, jeżeli pojawiają się w niej wulgaryzmy. Jeśli swoje uczucia również wyraża się z użyciem takich słów, należy się porządnie nad sobą zastanowić. Czasem przeklinanie jest efektem pracy z ludźmi, którzy na co dzień właśnie w taki sposób się wyrażają. Przeklinanie z powodu złości, buntu, otoczenia – jak widać, powodów może być naprawdę wiele.

Podanie przyczyn chęci zaprzestania stosowania przekleństw

Jeżeli pragnie się przestać przeklinać, trzeba sobie uświadomić, dlaczego tak właśnie jest. Jeżeli ma się konkretny i świadomy cel, jest to wtedy znacznie łatwiejsze, ponieważ jasno wiadomo, do czego tak naprawdę się dąży. Jest to najlepszy sposób, by znaleźć w sobie kolejne pokłady cierpliwości i motywacji. Warto również wspomniane cele zapisać na kartce.

Jak poradzić sobie z przeklinaniem?

Najpierw należy określić swój cel. Może to być np. jeden dzień bez przekleństw. Małymi kroczkami najprościej jest dojść do finału. Warto również zapisać sobie na kratce, dlaczego się przeklina, w jakich sytuacjach oraz w jaki sposób najlepiej będzie unikać takich okoliczności, bądź wulgaryzmów.

Można również zacząć zastępować przekleństwa innymi, polskimi słowami, chociażby przymiotnikami, dzięki którym lepiej wypełni się prowadzoną rozmowę. Zawsze można trochę poczytać, by uświadomić sobie, iż naprawdę można wyrażać się kulturalniey i mieć wiele do powiedzenia w taki sposób, by odzwierciedlić swoje uczucia oraz myśli.

Ważne jest również wzięcie na siebie odpowiedzialności za swoją zmianę. Nie każdemu może się to spodobać, szczególnie środowisku, którego do tej pory było się znaczącą częścią. Może pojawić się z jego strony element zagrożenia osobistych przekonań tychże osób, czy nawet zazdrości. Ważne jest wtedy zastosowanie odpowiedniego wyjaśnienia, skąd pojawiła się nagle taka zmiana. Być może pozostali wezmą sobie to do serca i po jakimś czasie sami zaczną ograniczać wulgaryzmy w swoim języku.

Warto także poprosić o pomoc inne osoby, które będą mogły zareagować, kiedy mimo wszystko niecenzuralne słowo wyrwie się z ust niepostrzeżenie. Można również poszukać delikatniejszych zamienników wulgaryzmów, które bardziej oddadzą oburzenie, aniżeli przekleństwa określające niemalże wszystko.

Kiedy jednak z ust wybrzmi niecenzuralny wyraz, konieczne jest stworzenie pewnego systemu kar, chociażby w postaci przymusu wrzucenia do puszki jednej monety. Mogą one zostać przekazane na dobry cel. Warto także stosować nagrody. Jeżeli nie zastosuje się wulgaryzmów przez wyznaczony sobie czas, można sprezentować sobie drobny upominek, który zwiększy motywację.

Dodatkowe wskazówki

Warto mieć świadomość tego, iż nawyku nie wyrobi się w ciągu jednego dnia. Jest to proces, który może zająć nawet kilka tygodniu, dlatego niezwykle ważna jest tutaj wytrwałość. Według przeprowadzonych badań okazuje się, że w ciągu 21 dni można skutecznie oduczyć się przeklinania. Warto postawić sobie granicę wytrwałości i wytrzymałości właśnie w tym miejscu, by przekonać się po tym czasie, ile się osiągnęło.

W obecnym świecie słowo pisane zrewolucjonizowało dosłownie wszystko. Można je spotkać w prasie, nawet w telewizji, książka, e-mailach, gazetach oraz na wszystkich stronach internetowych. Z tego jednak względu, że ogrom przekazywanych informacji jest bardzo duży, natomiast brak czasu powoduje, iż nie można poświęcić dłuższej chwili na zapoznanie się z całym tekstem, większość ludzi czyta jedynie ich fragmenty. Nie trzeba jednak ograniczać się w czasie, ponieważ w przeciągu kilku minut, jak i nie sekund można przyswoić zdecydowanie więcej treści, niż dotychczas. Wystarczy posłużyć się poniższymi wskazówkami w temacie, jak nauczyć się szybko czytać.

Artykulacja i fonetyzacja

Podczas czytania jednym z największych problemów spowalniającym jego tempo jest fonetyzacja oraz artykulacja. Jest to tak zwane wypowiadanie słów na głos, czy w myślach. Z tego powodu prędkość czytania znacząco się obniża, ponieważ ludzkie usta potrzebują zdecydowanie więcej czasu na to, by daną treść przełożyć na dźwięczne słowo niż mózg. Dzięki rezygnacji z artykulacji prędkość czytania znacząco wzrośnie, może jednak z początku utrudnia zrozumienie wybranego przez siebie tekstu.

Obejmowanie tekstu wzrokiem

Już od samego początku należy wyrobić w sobie nawyk obejmowania wzrokiem jak najszerszej liczby wyrazów. Koncentrowanie się na każdym pojedynczym może spowolnić czytanie. Najlepszym sposobem na ćwiczenie tej umiejętności jest skorzystanie z artykułów prasowych tworzonych w układzie kolumnowym. Każda kolumna to kila wyrazów, dzięki czemu podział na fragmenty jet już automatyczny. Jeżeli mimo to wystąpią problemy, nie należy powracać do tekstu wcześniejszego. To jedynie spowoduje utratę ciągłości myślenia.

Zapoznanie się z tekstem

Zanim rozpocznie się czytanie, warto spojrzeć na tekst całościowo. Wtedy wzrok i mózg oswoją się z układem i formatem tekstu, również z rodzajem i wielkością czcionki. Warto również wykonać pewne proste ćwiczenie i przeczytać wyłącznie kilka słów z tekstu, a na tej podstawie odgadnąć całościową treść i tematykę. Dzięki temu wyodrębnianie kluczowych słów z całości będzie w przyszłości znacznie łatwiejsze.

 Proste metody ułatwiające szybkie czytanie

Jedną z najczęściej stosowanych metod jest wskaźnik. Podążanie za nim w tekście eliminuje zatrzymywanie wzroku na dłuższą chwilę na pojedynczych słowach. Można również posłużyć się w tym celu własną ręką, którą należy wskazywać kolejne wiersze w tekście. Warto również zasłonić całą stronę wybranej książki i pozostawić widoczne tylko to zdanie, które w danym momencie się czyta. Zapobiegnie to rozpraszaniu myśli na pozostałych wersetach.

By jednak nie stracić głównego wątku, zawsze powinno się pamiętać o całym kontekście określonego tekstu, by łatwiej było się na nim skoncentrować. Jeżeli natomiast zbyt duża prędkość czytania szczególnie mocno utrudnia zrozumienie treści, należy zwolnić i dostosować prędkość odpowiednio do swoich potrzeb. Tą umiejętność nabywa się z czasem, dlatego warto stopniowo zwiększać prędkość i w ten sposób podnosić sobie poprzeczkę.

Zdarza się, iż obrona pracy magisterskiej jest wyłącznie formalnością, pewną procedurą, przez którą należy przejść, by stało się zadość tradycji pielęgnowanej od wielu lat na wszystkich polskich uczelniach. Jest to również pewnego rodzaju podsumowanie całej nauki na uczelni oraz życia studenckiego. Po stresie związanym z licznymi kolokwiami i zaliczeniami, pojawia się jednak kolejny, który ma związek właśnie z obroną. Nie każdy wie, na czym ona właściwie polega, a taka niepewność potrafi naprawdę namieszać w głowach. Wato zatem zaczerpnąć dodatkowej wiedzy w tym temacie, by stres nie wziął góry, a obrona przebiegła z uśmiechem na twarzy.

Odpowiedni ubiór

Oczywiście wszyscy doskonale wiedzą, że na obronie magisterskiej obowiązuje odpowiedni strój. Stres jednak może wpłynąć na racjonalne myślenie i sprawić, że niektórzy zwyczajnie o tym zapomną. Najlepiej postawić na klasykę, czyli biel i czerń. Mężczyźni powinni przygotować zatem garnitur, białą koszulę i klasyczny krawat. Jeżeli będzie bardzo gorąco, można założyć koszulę z krótkim rękawem, jednak do sali należy wejść w pełnym garniturze.

Kobiet strój już tak bardzo nie ogranicza. Trzeba jednak postawić na skromność. Krótka spódniczka zdecydowanie odpada, niedopuszczalne są także widoczne koronki rajstop, czy bardzo głębokie dekolty. Proste spodnie, czy spódnica w połączeniu z białą koszulą i ciemniejszym żakietem z pewnością będą najbezpieczniejszą opcją.

Upominki dla komisji

Zwyczajem jest obdarowywanie komisji drobnymi upominkami. Najczęściej są to kwiaty, które wręcza się po zakończeniu obrony. Wtedy wszyscy gromadzą się w jednej sali i zostają ogłoszone wyniki. Jest to bardzo uroczysta chwila, często zwieńczona również brawami dla samych siebie. To dobry moment na to, by podziękować całej komisji, w tym również swojemu promotorowi i wręczyć każdemu bukiet świeżych kwiatów. W dobrym stylu jest również wręczenie pojedynczego kwiatu, np. róży paniom obsługującym sekretariat. Jeśli zawsze można było liczyć na ich pomoc, taki gest wdzięczności zostanie bardzo dobrze odebrany i zapamiętany.

Sprawa indeksu

Nie we wszystkich uczelniach można jeszcze spotkać się z indeksem. Niektóre preferują karty ocen, są to jednak indywidualne ustalenia wewnętrzne. Jeżeli natomiast w wybranej uczelni wciąż obowiązuje indeks, możliwe są dwie opcje: albo będzie on czekał na odbiór w dziekanacie, albo zwyczajnie będzie trzeba zabrać go ze sobą. Sprawa wygląda podobnie ze streszczeniem pracy w formie prezentacji na obronę. Albo należy z wyprzedzeniem dostarczyć ją do sekretariatu, albo zabrać ze sobą w dniu obrony pracy dyplomowej na płycie CD.

Ten najważniejszy moment

W końcu nadchodzi ta chwila. Komisja wywołuje nazwisko studenta i jest on proszony na salę. W takim momencie serce wali jak młot. Nie można jednak się załamywać. Trzeba pozytywnie się nastawić i wziąć głęboki oddech. Warto również wywołać na swojej twarzy uśmiech, który już sam w sobie pozytywnie nastawi do sytuacji osobę proszoną na salę.

Po wejściu do środka należy grzecznie się przywitać i przedstawić. Później zgodnie z programem należy przedstawić swoją prezentację. Jest to najlepszy moment dla studenta, by oswoić się z całą zaistniałą sytuacją i skorzystać z pomocy wyświetlanej w postaci slajdów. Kolejnym etapem jest najczęściej odpowiedź na kilka pytań zadawanych przez komisję. Następnie opuszcza się salę i wraca na nią po ponownym przywołaniu, by usłyszeć wyniki.

Właśnie wtedy wszyscy absolwenci wręczają kwiaty i dziękują za te wspólnie spędzone lata. Jest to uroczysta chwila, kiedy nie jednej osobie zakręci się w oku łza. Można już wtedy odejść nie jako student, ale jako magister.

Nauka potrafi naprawdę przytłoczyć, szczególnie te osoby, które codziennie muszą uczęszczać na lekcje od rana do późnego popołudnia. Jak wtedy znaleźć siłę do dalszej nauki, kiedy na biurku piętrzy się sterta rozpoczętych zadań domowych i notatek do wyuczenia? Być może wydaje się to nierealne, jest jednak kilka wskazówek, dzięki którym nauka pójdzie szybciej i sprawniej.

Kiedy zabrać się za naukę?

Po powrocie ze szkoły najczęściej jest się bardzo zmęczonym, odkłada się plecak i robi się dłuższą przerwę. Do ponownej nauki uczniowie najczęściej zabierają się dopiero wieczorem. Jest to jednak błąd. Wbrew pozorom, mimo zmęczenia całym dniem w szkole, najlepiej jest przysiąść do nauki jak najszybciej po tym, jak wróci się do domu. Powód jest prosty – mózg nadal jest nastawiony na tryb uczenia i funkcjonuje w ten sposób do ok. godziny 17:00. Po tym czasie powoli przechodzi w stan odpoczynku i jest go zdecydowanie trudniej zmobilizować do ponownej nauki. Najlepiej zatem zacząć się uczyć kilkanaście minut po tym, jak przekroczyło się próg domu. Przyswoi się dzięki temu więcej wiedzy, a sam ten proces nie będzie trwał w nieskończoność. Efektywność jest więc na pierwszym miejscu. Drugim powodem nauki zaraz po szkole jest fakt, iż po całym dniu wszystkie informacje przekazane przez nauczycieli są wtedy najświeższe i wystarczy powtórzyć materiał by tylko go utrwalić na dłużej, zamiast ponownie uczyć się go z podręczników.

Miejsce do nauki

Aby nauka przebiegała jeszcze sprawniej, konieczne jest przygotowanie odpowiedniego miejsca, w którym będzie się odrabiać lekcje i wkuwać do kartkówki, czy sprawdzianu. Powinno być przestronnie i czysto. Nic nie powinno rozpraszać uwagi ucznia, szczególnie mowa tutaj o telewizji, radiu, czy komputerze. Jeżeli będzie to biurko, należy je uporządkować, by zbędny chaos i niepotrzebne przedmioty nie odwracały uwagi młodego człowieka od obowiązków, z których musi się wywiązać.

Wskazówki do efektywnej nauki

Na samym początku powinno się zabrać za materiał, który tego samego dnia pojawił się w szkole. Jego odświeżenie sprawi, iż więcej wątków pozostanie w pamięci ucznia i kolejne powtórki będą zdecydowanie łatwiejsze. Następnym krokiem jest nauka tych wiadomości, które są konieczne do przyswojenia na następny dzień w szkole. Z początku system ten może sprawiać trudności, z czasem jednak ilość informacji do przyswojenia będzie wyglądała na znacznie mniejszą, dzięki systematyczności w uczeniu.

Aby nauka byłą przyjemnością, warto uczyć się z przygotowanych notatek, a nie bezpośrednio z podręcznika. Kartkę z notatkami można powiesić na biurkiem zaraz po zapowiedzeniu sprawdzianu, czy kartkówki, dzięki czemu codziennie spojrzy się na nią i przeczyta chociażby kilka zdań. Obok takiej kartki powinna znajdować się jedna główna ze spisem wszystkich egzaminów, które pojawią się w najbliższym czasie. Jeżeli w trakcie nauki odczuje się zmęczenie, konieczne jest zrobienie kilkuminutowej przerwy.

Nauka specyficznych przedmiotów

Nauka języków obcych wcale nie musi być trudna. Warto w tym względzie korzystać z fiszek. Im więcej takich małych karteczek ze słówkiem w języku polskim po jednej stronie, a w języku obcym po drugiej przygotuje się do nauki, tym szybciej przyswoi się kolejne słowa. Karteczki nie muszą być duże, mogą mieścić się nawet do pudełka po zapałkach.

W przypadku języka polskiego i lektur, w trakcie czytania książki warto korzystać z encyklopedii w celu wyjaśnienia niezrozumiałych słów. Należy zawsze czytać ze zrozumieniem i starać się skupić na lekturze. Na wszelki wypadek można robić krótkie notatki z każdego działu książki.

By matematyka nie stała się udręką na kolejne lata nauki, należy regularnie robić dodatkowe ćwiczenia, nie tylko zadane przez nauczyciela, ale również znalezione w Internecie na stronach oferujących liczne e-testy. Jak wiadomo, ćwiczenie czyni mistrza.

Ściągi nie są żadnym nowym wynalazkiem. Towarzyszą one uczniom na co dzień podczas licznych sprawdzianów, czy kartkówek. Pomysły na ich wykonanie są coraz bardziej wyrafinowane nauczyciele jednak pozostają bardo czujni w tejże kwestii. Dlatego tak istotnym jest wykonanie jak najlepszej ściągi, by nie tylko skorzystać z niej podczas egzaminu, ale i nie zostać zauważonym. To jest prawdziwa sztuka, która udaje się nielicznym. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, dzięki którym stworzenie idealnej ściągi będzie zdecydowanie łatwiejsze, niż dotychczas.

Przygotowanie idealnej ściągi

Podstawą dobrze opracowanej ściągi jest jej czytelność. Oczywiście należy strać się pisać drobnymi literami, jednak w miarę swoich osobistych możliwości. Im drobniejszy tekst, tym trudniej jest się w nim później odnaleźć. Co więcej, pisanie ściągi należy przeprowadzić z pomocą własnego osobistego kodowania. Mianowicie chodzi tutaj o skróty, których używa się na co dzień podczas pisania notatek. By ściąga w żaden sposób nie przypominała materiału ściągawkowego, można także pokusić się o jej inną formę, np. w postaci wykreślanek, czy krzyżówki. Umieszczenie w niej kilku przypadkowych słów z odmiennej dziedziny odwróci uwagę nauczyciela od właściwych treści.

Kiedy już zbierze się wszystkie niezbędne informacje, które muszą znaleźć się na ściądze, bardzo ważne jest, by pisać ją na małej kartce. Najlepiej, kiedy jest ona koloru stołu lub piórnika. Im mocniej wcieli się w tło, n którym zostanie ona umiejscowiona, tym lepiej. Wiele osób decyduje się ponadto na umieszczenie ściągi a swoim własnym ciele. Nie jest to jednak estetyczne, może być również bardzo mało dyskretne. Ściągę można ponadto zapisać w formie wersji roboczej na własnym telefonie.

Gdzie umieścić ściągę?

Jednym  najbardziej pospolitych sposobów jest umieszczenie przygotowanej ściągi w piórniku. Może to być jednak pierwsze miejsce, do którego zajrzy nauczyciel. Być może z takiej ściągawki jest najprościej skorzystać, istnieje jednak spore ryzyko wpadki, która będzie skutkować niezdanym egzaminem. Inną metodą jest schowanie ściągi przytwierdzonej pinezką lub agrafką do wewnętrznej strony swojego rękawa. Sprawdza się znacznie lepiej, niż piórnik i znacznie eliminuje prawdopodobieństwo porażki. Niektórzy wkładają także ściągę do kieszeni, bądź po prostu kładą ją na kolanach. Wtedy jednak może ona łatwo się zsunąć na podłogę i wydać jej właściciela. Przygotowaną własnoręcznie „pomoc naukową” można również umieścić w okładce zeszytu, który na czas sprawdzianu będzie znajdował się w plecaku. Można wtedy na nią zerknąć jednocześnie udając, że sięga się chociażby po dodatkowy długopis, czy chusteczki do nosa.

Dobrym miejscem na ściągę może okazać się również butelka napoju, kiedy to umieszcza się niewielką karteczkę na etykiecie. Trafną lokalizacją jest także przezroczysty długopis. Niektóre modele mają możliwość rozwinięcia zapięcia z białą karteczką znajdującą się w środku. Taka ściąga  będzie więc cały czas pod ręką.

Zachowanie szczególnej ostrożności

Na wszelki wypadek należy zawsze mieć przygotowaną dodatkową ściągę. Jeżeli natomiast zostało się już kilka razy przyłapanym na ściąganiu, najlepiej jest zrobić sobie przerwę w kwestii przygotowywania takich dodatkowych materiałów. To pozwoli znowu uśpić czujność nauczyciela i po jakimś czasie znowu wrócić do efektywnego ściągania.

O sukcesie marzy praktycznie każdy człowiek na ziemi. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ już samo to słowo kojarzy się niezwykle pozytywnie i nasuwa radosne myśli o powodzeniu w wybranej przez siebie dziedzinie swojego życia. Wbrew pozorom osiągnięcie sukcesu wcale nie jest takie trudne. I nie opiera się to na żadnej specjalistycznej, bądź sekretnej wiedzy. Cały szkopuł tkwi przede wszystkim w odpowiednim nastawieniu do siebie, do innych ludzi, do życia, a także wyzwań, które stawia przed każdym z nas. Poniżej znajduje się kilka porad, dzięki którym droga do sukcesu stanie się bardziej przejrzysta i klarowna.

Perfekcyjność nie jest miarą sukcesu

Przede wszystkim należy zdać sobie sprawę z faktu, iż bycie perfekcyjnym wcale nie równa się odczuwanemu szczęściu. Trzeba jednak stworzyć sobie pewien plan działania i oprzeć go na realnych celach oraz zadaniach do wykonania. Zarówno w szkole, jak i w pracy trzeba się starać ze wszystkich sił, by sprostać postawionym sobie zadaniom. Wtedy z pewnością pojawi się radość i satysfakcja z kolejnych odhaczanych na liście punktów.

Wiara w swoje możliwości

Pewność siebie to podstawa. Im większe ma się poczucie własnej wartości, oczywiście nie przemieniające się stopniowo w pychę i z dystansem do swojej osoby, tym lepiej funkcjonuje się pośród ludzi. Wtedy ma się większą świadomość tego, iż można osiągnąć praktycznie wszystko, na co tylko będzie się miało ochotę. Wiara w siebie oraz w swoje możliwości daje zastrzyk pozytywnej energii i motywuje do działania.

Wytrwałość w dążeniu do celu

 Mimo wszystko nikt nie powiedział, że będzie łatwo. Często zdarzy się bowiem tak, że podwinie się noga i determinacji zacznie diametralnie spadać. Im większą świadomość możliwości pojawienia się porażki osiągnie się w swoim działaniu, tym bardziej przygotowanym będzie się na popełnianie błędów. Błędy są nieodłącznym elementem każdego działaniu. Człowiek nie podejmujący ryzyka nigdy niczego nie straci, ale również nie osiągnie.

Odpowiedzialność za samego siebie

Bardzo ważne jest wzięcie odpowiedzialności za swój los. Nieustanne zrzucanie winy za swoje życie na innych ludzi sprawi, iż nigdy nic się nie zmieni. Każdy jest kowalem swojego losu i właśnie tej sentencji należy się trzymać.

Koncentracja na swoich celach

W każdym działaniu bardzo ważne jest skupienie na wyznaczonym celu. Każdy potrzebuje także momentu dla samego siebie i koncentracji na swoich własnych planach. Należy pamiętać, że każdy człowiek jest zdolny osiągnąć zdecydowanie więcej oraz być bardziej efektywnym. Wszystko leży we własnych rękach i zależy wyłącznie od swoich decyzji. Trzeba zatem jak najmocniej skoncentrować się na swoim celu i przede wszystkim zacząć pozytywnie myśleć. Nigdy nie należy oglądać się wstecz, jedynie patrzeć do przodu, by wymarzone sen nie był jedynie mrzonką i pustym frazesem, a prawdziwym osiągnięciem zrealizowanym swoimi własnymi siłami.

Tabliczka mnożenia spędza sen z powiek nie tylko dzieciom, ale i również ich rodzicom. Wiele dzieci ma bowiem ogromne problemy z jej przyswojeniem. Niestety jest ona niezbędna do dalszych matematycznych działań, a także do codziennego życia, dlatego tak ważne jest, by nie bagatelizować tej być może a pierwszy rzut niewielkiej tabeli. Mimo iż proces nauki tabliczki mnożenia jest bardzo trudny i żmudny,trzeba zrobić wszystko, by dziecko nauczyło się jej płynnie i na wyrywki.

Ważna rola rodzica

To głównie nacisk ze strony rodziców sprawia, iż dziecko w pewnym momencie przysiada do nauki tabliczki mnożenia. Dlatego tak istotne jest, by zarówno mama, jak i tata mogli znaleźć czas i poświęcić go na wspólną naukę ze swoją pociechą. Trzeba jednak mieć również na względzie samopoczucie oraz fizyczne możliwości dziecka. Kiedy jest ono bardzo zmęczone lub ma jeszcze do wykonania inne obowiązku, nie warto podejmować się omawianego zadania. Wymaga ono bowiem nie tylko cierpliwości, ale i odpowiedniego systematycznego zaangażowania.

Wspólna nauka poprzez zabawę

Kiedy dziecko widzi, że rodzic się uśmiecha, również jego nastawienie ulega zmianie. Warto uczyć się przez zabawę. W taki sposób wiedza jest zdecydowanie lepiej przyswajana, a co ważniejsze, nie przytłacza i nie odstrasza. Za poprawnie udzieloną odpowiedź zawsze można również nagrodzić swoją pociechę. Oczywiście nie pieniędzmi. Może to być cukierek lub przykładowo naklejka w postaci gwiazdki. Uzbieranie odpowiedniej puli naklejek może skutkować wymianą ich na większą i bardziej atrakcyjną nagrodę.

Jak zabrać się do wspólnej nauki?

Najpierw należy poprosić dziecko o jego książki i zeszyty. W ten sposób rodzic zapozna się z aktualnie przerabianym przez malucha materiałem i pozna metody, a których bazuje również nauczyciel. Podczas każdego etapu nauczania ważne jest także stopniowanie trudności oraz ilości materiału przerabianego za jednym razem. Może to być więc np. jeden lub dwa rzędy z tabeli. Warto stosować także przykłady, dzięki którym tabliczka mnożenia zostanie zobrazowana i szybciej przyswojona przez dziecko.

Dziecku należy także wyjaśnić wszystkie oznaczenia w tabeli. Przykładem mogą być wielokrotności liczy 10, które kończą się na 0. Warto także nauczyć dziecka kwadratów liczb, czyli np. mnożenia 2 x 2 równego 4, czy 4 x 4 równego 16. To zmniejszy pulę równań koniecznych do przyswojenia i nieco usystematyzuje wiedzę. W całym procesie nauki nigdy nie wolno zapominać o przerwach.

Jak zmotywować dziecko do nauki?

Przede wszystkim należy je regularnie chwalić. Co więcej, samemu nie wolno się poddawać. Kiedy dziecko zauważy, iż nawet jego rodzic jest zniechęcony, wtedy z pewnością taki humor mu się udzieli. Nie można do tego dopuścić, ponieważ maluchowi zdecydowanie trudniej jest później skoncentrować się na nauce i zmobilizować do tego, by ponownie się jej podjąć. Zapewniając swojemu dziecku podczas nauki relaks, samemu również zauważy się, iż przyswaja ono wiedzę zacznie łatwiej i sprawniej. Wtedy również ono ucieszy się z tego faktu i będzie zdawało sobie sprawę z postępów, których dokonuje wspólnie z pomocą swojego rodzica.